سخن 122- مراحل امر به معروف و نهی از منکر
وَ رَوَى ابْنُ جَرير الطَّبَرِىُّ فى تاريخِهِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ اَبى لَيْلَى
ابن جریر طبری در تاریخش از عبدالرحمان پسر ابی لیلی
الْفَقيهِ ـ وَ كانَ مِمَّنْ خَرَجَ لِقِتالِ الْحَجّاج ِ مَعَ ابْنِ الاَْشْعَثِ ـ اَنَّهُ قالَ
فقیه، همان کسی که برای جنگ با حَجاج همراه ابن اشعث بیرون رفت،
فيما كانَ يَحُضُّ بِهِ النّاسَ عَلَى الْجِهادِ: اِنّى سَمِعْتُ عَلِيّاً
در گفتاری که برای ترغیب مردم به جنگ ایراد کرد، چنین گفت: من از علی
ـ رَفَعَ اللّهُ دَرَجَتَهُ فِى الصّالِحينَ، وَ اَثابَهُ ثَوابَ الشُّهَداءِ وَالصِّدّيقينَ ـ
ـ که خداوند درجه اش را در میان صالحین بلند گرداند، و ثواب شهداءوصدّیقین را به او عنایت کند ـ
يَقُـولُ يَـوْمَ لَقينا اَهْـلَ الشّامِ: -
در روزی که با اهل شام روبرو شدیم شنیدم می فرمود:
اَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ، اِنَّهُ مَنْ رَأى عُدْواناً يُعْمَلُ بِهِ، وَ مُنْكَراً
ای مردم مؤمن، هرکس ببیند ستمی را که به کار گرفته می شود، یا منکری را که مردم را
يُدْعى اِلَيْهِ، فَاَنْكَرَهُ بِقَلْبِهِ فَقَدْ سَلِمَ وَ بَرِئَ،
به آن دعوت می کنند، پس آن را به دل انکار کند سالم مانده و گناهی بر او نمی باشد،
وَ مَنْ اَنْكَرَهُ بِلِسانِهِ فَقَدْ اُجِرَ وَ هُوَ اَفْضَلُ مِنْ صاحِبِهِ،
و کسی که به زبان انکار کند پاداش الهی یافته و مقامش از اولی بهتر است،
وَ مَنْ اَنْكَرَهُ بِالسَّيْفِ لِتَكُونَ كَلِمَةُ اللّهِ هِىَ الْعُلْيا، وَ كَلِمَةُ
و کسی که با شمشیر به انکار برخیزد تا رایت توحید بلند، و پرچم
الظّالِمينَ هِىَ السُّفْلى، فَذلِكَ الَّذى اَصابَ سَبيلَ الْهُدى،
ستمکاران پست گردد، او کسی است که به راه رستگاری رسیده،
وَ قامَ عَلَى الطَّريقِ، وَ نَوَّرَ فى قَلْبِهِ الْيَقينُ.
و قیام بر راه خـدا نموده، و نور یقین در دلش روشن گشته است.
