سخن 121- عوامل استحکام دین و دنیا
وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ لِجابِرِ بْنِ عَبْدِاللّهِ الاَْنْصارِىِّ: - يا جابِرُ،
و آن حضرت به جابر بن عبداللّه انصاری فرمود: ای جابر،
قِوامُ الدّينِ وَالدُّنْيا بِاَرْبَعَة: عالِم مُسْتَعْمِل عِلْمَهُ،
برپایی دین و دنیا به چهار چیز است: دانشمندی که دانشش را به کار گیرد،
وَ جاهِل لايَسْتَنْكِفُ اَنْ يَتَعَلَّمَ، وَ جَواد لايَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ،
و نادانی که از آموختن خودداری نکند، و سخاوتمندی که به خیرش بخل نورزد،
وَ فَقير لايَبيعُ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ. فَاِذا ضَيَّعَ الْعالِمُ عِلْمَهُ
و تهیدستی که آخرتش را به دنیایش نفروشد. زمانی که دانشمند دانشش را ضایع نماید
اسْتَنْكَفَ الْجاهِلُ اَنْ يَتَعَلَّمَ، وَ اِذا بَخِلَ الْغَنِىُّ بِمَعْرُوفِهِ باعَ
نادان از فراگیری علم خودداری کند، و وقتی ثروتمند به نیکی اش بخل ورزد تهیدست
الْفَقيرُ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ. يا جابِرُ، مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اللّهِ عَلَيْهِ
آخرتش را به دنیایش بفروشد. ای جابر، کسی که نعمت خدا بر او زیاد شود
كَثُرَتْ حَوائِجُ النّاسِ اِلَيْهِ، فَمَنْ قامَ لِلّهِ فيها بِما يَجِبُ
نیاز مردم به او بسیار گردد، پس کسی که به ادای واجبات مالی برخیزد
عَرَّضَها لِلدَّوامِ وَ الْبَقاءِ، وَ مَنْ لَمْ يَقُمْ فيها بِما يَجِبُ
نعمتش را در گردونه دوام و بقا قرار داده، و آن که به واجب مالی اقدام نکند
عَرَّضَـها لِلزَّوالِ وَالْفَناءِ.
ثروتش را در معرض زوال و نابودی نهاده.
