سخن 124- نکوهش ترک امر به معروف و نهی از منکر
وَ عَنْ اَبى جُحَيْفَةَ قالَ: سَمِعْتُ اَميرَ الْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ يَقُولُ: -
از ابوحُجَیفه روایت است گوید: از امیرالمؤمنین علیه السّلام شنیدم می فرمود:
اَوَّلُ ما تُغْلَبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْجِهادِ الْجِهادُ بِاَيْديكُمْ، ثُمَّ
اول چیزی که از جهاد از شما گرفته می شود جهاد با دست، سپس
بِاَلْسِنَتِكُمْ، ثُمَّ بِقُلُوبِكُمْ. فَمَنْ لَمْ يَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً،
به زبان، آن گاه به قلب است. آن که با دل معروف را نشناخت،
وَ لَمْ يُنْكِرْ مُنْكَراً قُلِبَ فَجُعِلَ اَعْلاهُ اَسْفَلَهُ، وَ اَسْفَلُهُ اَعْلاهُ.
و منکر را انکار نکرد واژگون می شود و نیکی هایش نابود، و بدیهایش آشکار می گردد.
