سخن 11- راه شناخت اهل حق و باطل
وَ قيلَ: اِنَّ الْحارِثَ بْنَ حَوْط اَتاهُ فَقالَ: اَتُرانى اَظُنُّ اَصْحابَ الْجَمَلِ
گفته اند: حارث بن حَوط خدمت حضرت آمد و گفت: تصور می کنی من گمان
كانُوا عَلى ضَلالَة؟ فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:-
می کنم اصحاب جمل گمراه بودند؟ فرمود:
يا حارِثُ، اِنَّكَ نَظَرْتَ تَحْتَكَ وَ لَمْ تَنْظُرْ فَوْقَكَ فَحِرْتَ!
ای حارث، تو صورت ظاهر را دیدی نه عمق باطن را، به این خاطر سرگردان شدی!
اِنَّكَ لَمْ تَعْرِفِ الْحَقَّ فَتَعْرِفَ اَهْلَهُ، وَ لَمْ تَعْرِفِ الْباطِلَ
حق را نشناختی تا اهلش را بشناسی، و باطل را نشناختی تا روی آورنده
فَتَعْرِفَ مَنْ اَتاهُ.
بـه آن را بشـناسـی .
فَقالَ الْحارِثُ: فَاِنّى اَعْتَزِلُ مَعَ سَعْدِ بْنِ مالِك وَ عَبْدِاللّهِ ابْنِ عُمَرَ،
حارث گفت: من با سعد بن مالک و عبداللّه بن عمر کنار می روم
فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:-
آن حضـرت فـرمـود:
اِنَّ سَعْداً وَ عَبْدَاللّهِ بْنَ عُمَرَ لَمْ يَنْصُرا الْحَقَّ، وَ لَمْ يَخْذُلاَ
سعد و عبداللّه بن عمر نه حق را یاری دادند، و نه دست از یاری باطل
الْباطِلَ.
بـرداشتنـد.