حکمت 41- رابطه عقل و گفتار
وَ قَدْ رُوِىَ عَنْهُ عَلَيْهِ السَّلامُ هذَا الْمَعْنى بِلَفْظ آخَرَ وَ هُوَ قَوْلُهُ:- قَلْبُ
این معنا به لفظی دیگر از حضرت روایت شده و آن سخن آن حضرت است: دل
الاَْحْمَقِ فى فيهِ، وَ لِسانُ العاقِلِ فى قَلْبِهِ. - وَ مَعْناهُما واحِدٌ.-
احمق در دهان او، و زبان خردمند در قلب اوست. و معنای هر دو جمله یکی است.
