سخن 98- پندهای مهم اخلاقی
وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: - مَنْ نَظَرَ فى عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ
و آن حضرت فرمود: آن که در عیب خود نظر کند از نظر در عیب دیگران
عَيْبِ غَيْرِهِ. وَ مَنْ رَضِىَ بِرِزْقِ اللّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلى ما فاتَهُ.
بازماند. و هر کس به رزق خدا خشنود شد به آنچه از دست رفته غمگین نگردد.
وَ مَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْىِ قُتِلَ بِهِ. وَ مَنْ كابَدَ الاُْمُورَ
و آن که تیغ ستم کشید به همان تیغ کشته شود. و هرکه خودرا درکارها به زحمت انداخت خویش را
عَطِبَ. وَ مَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ. وَ مَنْ دَخَلَ مَداخِلَ
هلاک ساخت. و آن که در امواج درافتاد غرق شد. و هر که در موارد زشتی قدم
السُّوءِ اتُّهِمَ. وَ مَنْ كَثُرَ كَلامُهُ كَثُرَ خَطَأُهُ، وَ مَنْ كَثُرَ خَطَأُهُ
نهاد متّهم گشت. و هرکه گفتارش فراوان شد خطایش فزونی گرفت، و هرکه خطایش بسیار گشت
قَلَّ حَياؤُهُ، وَ مَنْ قَلَّ حَياؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ، وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ
حیایش اندک شد، و هر که حیایش اندک شد پارساییش کم شد، و هر که پارساییش کم
ماتَ قَلْبُهُ، وَ مَنْ ماتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النّارَ. وَ مَنْ نَظَرَ فى
شد دلش مرد، و هرکه دلش مرد وارد آتش شد. و آن که عیوب مردم را
عُيُوبِ النّاسِ فَاَنْكَرَها ثُمَّ رَضِيَها لِنَفْسِهِ فَذاكَ الاَْحْمَقُ
بنگرد و آن را ناپسند داند سپس برای خود روا داند احمق
بِعَيْنِهِ. وَ الْقَناعَةُ مالٌ لايَنْفَدُ. وَ مَنْ اَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ
واقعی است. قناعت ثروتی است که تمام نمی شود. کسی که زیاد یاد مرگ کند
رَضِىَ مِنَ الدُّنْيا بِالْيَسيرِ. وَ مَنْ عَلِمَ اَنَّ كَلامَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ
از دنیا به کم و اندک راضی گردد. و کسی که بداند گفتارش از جمله اعمال اوست سخنش
كَـلامُـهُ اِلاّ فيما يَعْنيـهِ.
مگر در آنچه او را مهم است کم می شود.
