سخن 1- قیام امام زمان علیه السلام
فى حَديثِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ:[ فَاِذا كانَ ذلِكَ ضَرَبَ يَعْسُوبُ الدّينِ
در گفتار آن حضرت است: چون زمانش فرا رسد یعسوب دین بر جای حکومتش
بِذَنَبِهِ، فَيَجْتَمِعُونَ اِلَيْهِ كَما يَجْتَمِعُ قَزَعُ الْخَريفِ.
استقرار یابد، پس همچنان که ابر پاییزی به هم بپیوندند اهل ایمان گرد او اجتماع کنند.
- يَعْسُوبُ الدّينِ: السَّيِّدُ الْعَظيمُ الْمالِكُ لاُِمُورِ النّاسِ يَوْمَئِذ. وَالْقَزَعُ:
یعسوب سَرور بزرگ است که آن روز زمامدار امور مردم است. و قَزَع:
قِطَعُ الْغَيْمِ الَّتى لاماءَ فيها.-
پـاره های ابـر بـی بـاران اسـت.
