حکمت 228- زیان برخی از ضد ارزش ها

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: - مَنْ اَصْبَحَ عَلَى الدُّنْيا حَزيناً فَقَدْ اَصْبَحَ

و آن حضرت فرمود: آن که به خاطر دنیا غمناک شد بر قضاء

لِقَضاءِ اللّهِ ساخِطاً. وَ مَنْ اَصْبَحَ يَشْكُو مُصيبَةً نَزَلَتْ بِهِ

خداوند خشمگین شده. و هر کس از مصیبتی‌ که به او رسیده شکایت کند از

فَاِنَّما يَشْكُو رَبَّهُ. وَ مَنْ اَتى غَنِيّاً فَتَواضَعَ لَهُ لِغِناهُ ذَهَبَ

پروردگارش شکایت کرده. و هر که ثروتمندی‌ را به خاطر ثروتش فروتنی‌ نماید دوسوم

ثُلُثا دينِهِ. وَ مَنْ قَرَاَ الْقُرْآنَ فَماتَ فَدَخَلَ النّارَ فَهُوَ مِمَّنْ

دینش از دست رفته. و هرکس قرآن را قرائت نموده و مرده و وارد آتش گشته از کسانی‌

كانَ يَتَّخِذُ آياتِ اللّهِ هُزُواً. وَ مَنْ لَهِجَ قَلْبُهُ بِحُبِّ الدُّنْيَا

است که آیات خدا را مسخره گرفته. و هرکس دلش به عشق دنیا شیفته شد دلش به

الْتاطَ قَلْبُهُ مِنْها بِثَلاث: هَمٍّ لايُغِبُّهُ، وَ حِرْص لايَتْرُكُهُ،

سه چیز دنیا خواهد چسبید: اندوهی‌ که او را رها نکند، و حرصی‌ که او را ترک ننماید،

وَ اَمَـل لا يُدْرِكُهُ.

و آرزویی‌ که آن را درنیابد.